Osteochondroza klatki piersiowej jest przewlekłą patologią, w której kręgi kostne i znajdujące się pomiędzy nimi krążki międzykręgowe ulegają zmianom zwyrodnieniowym. Zmiany destrukcyjne w tej strefie są dość rzadkie ze względu na małą ruchliwość i dobrą ochronę przez ramę żebrową. Osteochondroza odcinka piersiowego kręgosłupa rozwija się niezauważona, postępuje powoli, ale uporczywie i charakteryzuje się także szeregiem specyficznych objawów, udających choroby narządów wewnętrznych. W związku z tym bardzo ważne jest, aby zwrócić się o pomoc lekarską przy pierwszych, jeszcze łagodnych, oznakach problemów z plecami. Terminowe leczenie pomaga zapobiec poważnym powikłaniom.
Przyczyny i czynniki prowokujące
Procesy zwyrodnieniowo-dystroficzne w odcinkach piersiowych kręgosłupa zachodzą na tle zaburzeń endogennych i pod negatywnymi wpływami zewnętrznymi. Ich rozwój jest najczęściej wywoływany przez następujące czynniki:
- dziedziczna predyspozycja, obecność pewnego zestawu wadliwych genów;
- nadmierny wysiłek fizyczny, zwłaszcza podnoszenie i przenoszenie różnych ciężkich przedmiotów;
- siedzący tryb życia, powodujący przekrwienie w okolicy trzonów kręgowych i krążków międzykręgowych;
- wrodzone lub nabyte anomalie strukturalne, na przykład kręgi dodatkowe, lordoza, kifoza;
- urazy pleców i/lub klatki piersiowej – złamania, długotrwałe uciski;
- stopy płaskostopie, stopy końsko-szpotawe;
- zaburzenia krążenia krwi w dowolnym, nie tylko odcinku piersiowym kręgosłupa;
- częsta hipotermia;
- nadwaga;
- patologie endokrynologiczne, zaburzenia metaboliczne, takie jak cukrzyca, dna moczanowa, niedoczynność tarczycy, nadczynność tarczycy;
- choroby ogólnoustrojowe - reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty układowy, twardzina skóry;
- zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa.
Siła i ruchliwość kręgosłupa jako całości zależy bezpośrednio od stanu każdego działu. Choroba może być konsekwencją nieleczonej, ciężkiej osteochondrozy lędźwiowej lub szyjnej.
Palenie tytoniu, uzależnienie od alkoholu oraz zatrucie, w tym ryzyko zawodowe, predysponują do zniszczenia stawów międzykręgowych za pomocą krążków składających się głównie z chrząstki. Osteochondrozę klatki piersiowej diagnozuje się częściej u osób starszych niż u osób młodych i w średnim wieku. Wynika to z naturalnego starzenia się organizmu, spowolnienia procesów rekonwalescencji oraz obecności jednej lub więcej patologii somatycznych.
Objawy i oznaki choroby
Wiodącym objawem procesu zwyrodnieniowego jest ból. W przeciwieństwie do osteochondrozy szyjnej i lędźwiowej, niezwykle rzadko jest ostra, paląca, przeszywająca. Pacjenci zwykle opisują dyskomfort jako tępy, bolesny lub uciskający. Zespół bólowy może się nasilić podczas zginania/obracania ciała, niezręcznych, nagłych ruchów, podczas napadu kaszlu lub podczas zmian temperatury. Odnotowuje się jego napromieniowanie – rozprzestrzeniające się poza dotknięty obszar. Osteochondroza kręgosłupa piersiowego objawia się również w następujący sposób:
- sztywność, uczucie ograniczenia;
- specyficzne kliknięcia, chrupanie przy zmianie pozycji ciała;
- utrata czucia, niedowład w postaci uczucia „pełzającej gęsiej skórki", pieczenie, drętwienie;
- skurcze mięśni, dodatkowo ograniczające zakres ruchu;
- przyjęcie wymuszonej pozycji, w której dyskomfort nie pojawia się lub jest słabo wyrażony;
- patologiczne zmiany postawy, w późniejszych stadiach - chód;
- nieznaczne zmniejszenie wzrostu w wyniku zniszczenia stawów międzykręgowych i zbieżności trzonów kręgów.
Ze względu na ciągłe napięcie mięśni pleców, mięśni szyi i dolnej części pleców występują również skurcze, które wyrażają się w bólu tych części.
Obraz kliniczny osteochondrozy klatki piersiowej jest kombinacją zespołów bólowych. Faktem jest, że dotknięte segmenty znajdują się we wspólnej strefie unerwienia z wieloma narządami wewnętrznymi. Jeśli przesunięty dysk uszczypnął korzeń nerwowy znajdujący się w pobliżu kręgosłupa, wówczas można w nich odczuwać ból, symulując typowe patologie:
- silny ból serca przypomina dusznicę bolesną, a nawet zawał mięśnia sercowego;
- ból gruczołów sutkowych staje się powodem pilnej diagnostyki różnicowej w celu wykluczenia procesów nowotworowych;
- stały lub okresowy ból w prawym podżebrzu, w żołądku lub jelitach, przypomina ból charakterystyczny dla zapalenia żołądka, zapalenia pęcherzyka żółciowego i zmian wrzodziejących.
Kiedy osteochondroza się pogarsza, dolna część pleców lub brzuch może boleć. Pacjenci mylą dyskomfort z objawami patologii nerek lub choroby ginekologicznej. Zwracają się do wyspecjalizowanych specjalistów, którzy następnie po badaniu kierują pacjentów do neurologa lub kręgowca.
Klasyfikacja, główne typy
Powszechna klasyfikacja osteochondrozy odcinka piersiowego kręgosłupa opiera się na charakterze zespołu bólowego. Istnieją dwa jego rodzaje:
- dorsago - ostry, ostry ból mostka, który pojawia się głównie podczas długotrwałego przebywania w jednej pozycji ciała, często powikłany uczuciem braku powietrza podczas wdechu;
- ból grzbietu w postaci łagodnych bolesnych odczuć w plecach, okresowo pojawiających się i ustępujących po odpoczynku.
Taki podział patologii na grupy pozwala lekarzowi szybko podjąć decyzję o wyborze leku przeciwbólowego.
Etapowy rozwój osteochondrozy klatki piersiowej
W swoim rozwoju osteochondroza kręgosłupa piersiowego przechodzi przez cztery etapy. Każdy ma swoje własne objawy i markery radiologiczne. Im bardziej wyraźna jest deformacja krążków i kręgów, tym intensywniejszy jest ból, sztywność ruchu i parestezje. Stadium choroby determinuje taktykę terapeutyczną.
Etap I
Na zdjęciu RTG nie ma jeszcze żadnych zmian. Jednak krążek międzykręgowy nie zatrzymuje już dobrze wilgoci, bez czego jego terminowe przywrócenie nie jest możliwe. Zaczyna stopniowo przerzedzać się, tracić siłę i elastyczność. Tylko w niektórych przypadkach w okolicy klatki piersiowej występuje łagodny dyskomfort. Osoba odbiera to jako zmęczenie mięśni i nie konsultuje się z lekarzem. Dlatego choroba na tym etapie jest zwykle przypadkowym odkryciem diagnostycznym podczas badania z innego powodu.
Etap II
Struktura pierścienia włóknistego staje się luźna i włóknista. Powiększenie jednego pęknięcia krążka następuje wraz z wysunięciem jądra miażdżystego w tym kierunku. Odległość pomiędzy sąsiednimi kręgami zmniejsza się wraz ze zmniejszaniem się wysokości krążka międzykręgowego, co jest wyraźnie widoczne na zdjęciach radiograficznych. Aby zrekompensować rozkład obciążeń, tkanka mięśniowa jest stale napięta. Sztywność wzrasta, nasilenie bólu jest nadal umiarkowane.
Etap III
Włóknisty pierścień pęka, a jądro miażdżyste zostaje wyciskane poza jego granice. Dochodzi do przepukliny dysku, która powoduje poważne objawy i poważne powikłania. Występuje znaczna deformacja trzonów kręgów i powstawanie pojedynczych osteofitów (kompensacyjne narośle kostne). Zespół bólowy staje się stały, ruchy pleców są znacznie ograniczone.
IV etap
Na tym etapie diagnozowanie osteochondrozy klatki piersiowej nie jest trudne. Rozrosła się tkanka łączna i utworzyło się wiele osteofitów. Sąsiednie kręgi w segmencie są zablokowane, całkowicie lub częściowo unieruchomione. Korzenie nerwowe są często uciskane przez obrzęk zapalny, wzrost kości i skurcze mięśni. Objawia się to palącym, strzelającym bólem. Pacjentka słabo radzi sobie z obowiązkami domowymi i ma trudności z poruszaniem się.
Komplikacje
Rozwój mielopatii dyskogennej, choroby dystroficznej rdzenia kręgowego, wynikającej głównie z ucisku przez przepuklinę krążka międzykręgowego, jest niebezpieczny. Warto zauważyć, że w przypadku osteochondrozy kręgosłupa piersiowego takie powikłanie występuje rzadko. Niemniej jednak w praktyce klinicznej zdarzały się przypadki lokalizacji dyskogennej mielopatii w jednym z dolnych segmentów. W wyniku stopniowo narastającego deficytu neurologicznego dochodzi do spadku siły mięśniowej i zmiany odruchów ścięgnistych. Tworzą się obszary niedokrwienne i komórki nerwowe obumierają (zawał rdzenia kręgowego). Charakteryzuje się zaburzeniami ruchu, utratą wrażliwości i zaburzeniami troficznymi.
Środki diagnostyczne
Podczas pierwszej konsultacji lekarz wysłuchuje skarg pacjenta, bada go, ocenia stopień wrażliwości, sprawdza odruchy ścięgniste, zapoznaje się z wywiadem chorobowym, historią urazów kręgosłupa. Jego diagnozę potwierdzają badania laboratoryjne i instrumentalne:
- radiografia w dwóch projekcjach, zgodnie ze wskazaniami - docelowy obraz określonego odcinka;
- rezonans magnetyczny;
- potencjały wywołane;
- elektroneurografia;
- elektromiografia;
- ogólne kliniczne badania krwi i moczu.
Aby znaleźć przyczynę określonych objawów i wykluczyć choroby somatyczne o podobnych objawach klinicznych, można zalecić elektrokardiografię, badanie ultrasonograficzne struktur serca i elektroencefalografię.
Metody leczenia osteochondrozy klatki piersiowej
Terapia jest kompleksowa, ma na celu eliminację objawów i zapobieganie rozprzestrzenianiu się procesu patologicznego na inne odcinki kręgosłupa. W ostrej fazie palący, nieznośny ból eliminuje się poprzez wstrzyknięcie leków, w tym bezpośrednio w dotknięty obszar. Zwykle praktykuje się stosowanie glikokortykosteroidów w połączeniu ze środkami znieczulającymi (blokady leków). W pozostałych przypadkach farmakoterapia polega na przyjmowaniu tabletek, kapsułek, wcieraniu maści i balsamów. Skuteczne okazało się stosowanie leków z następujących grup:
- środki zwiotczające mięśnie łagodzące skurcze mięśni;
- niesteroidowe leki przeciwzapalne o wyraźnym działaniu przeciwbólowym;
- leki przeciwskurczowe na uszczypnięte nerwy;
- środki poprawiające krążenie krwi;
- preparaty z witaminą B6, które poprawiają przekazywanie impulsów nerwowych i aktywują regenerację.
Jeśli powstał zespół korzeniowy i pojawiły się inne powikłania, wówczas osoba stale żyje w strachu przed ponownym przeżyciem rozdzierającego bólu, co może powodować zaburzenia psychiczne. Przepisywanie leków uspokajających i przeciwdepresyjnych może zapobiec takim zmianom. Oprócz leków w leczeniu osteochondrozy kręgosłupa piersiowego stosuje się następujące metody:
- masaż leczniczy, w tym podciśnienie i akupunktura;
- zabiegi fizjoterapeutyczne - elektroforeza/ultrafonoforeza, magnetoterapia, prądy pulsacyjne, terapia UHF, aplikacje z ozokerytem lub parafiną, akupunktura, hirudoterapia;
- fizykoterapia i gimnastyka;
- trakcja kręgosłupa.
W przypadku znacznego uszkodzenia krążków kręgowych i mielopatii leczenie chirurgiczne jest zawsze przepisywane natychmiast. Usuwa się występ przepuklinowy, wykonuje się mikrodiscektomię, waloryzację nakłuciową lub laserową rekonstrukcję krążka międzykręgowego, wszczepia się implant lub stabilizuje odcinek kręgosłupa.
Zapobieganie osteochondrozie klatki piersiowej
Głównym celem pierwotnej profilaktyki osteochondrozy klatki piersiowej jest wyeliminowanie czynników, które mogą powodować ścieńczenie i pękanie krążka międzykręgowego. Co zalecają lekarze:
- unikaj nadmiernego obciążania pleców;
- szybko leczyć wszystkie choroby - zakaźne, endokrynologiczne, zapalne;
- natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską w przypadku urazów kręgosłupa, nawet tych, które na pierwszy rzut oka wydają się niewielkie;
- rzucić alkohol i palić lub przynajmniej je ograniczyć;
- uzupełnij swoją dietę tłustymi rybami, świeżymi warzywami, owocami i produktami mlecznymi;
- unikać hipotermii;
- Codziennie wykonuj fizjoterapię przez co najmniej 15 minut.
Takie środki zapobiegawcze są skuteczne w przypadku już zdiagnozowanych chorób kręgosłupa piersiowego, szyjnego lub lędźwiowego. Za ich pomocą możliwe będzie zapobieganie zaostrzeniom i postępowi procesu zwyrodnieniowo-dystroficznego.
Jeśli masz objawy osteochondrozy odcinka piersiowego kręgosłupa i chcesz się go pozbyć, skontaktuj się z kliniką w celu uzyskania pełnego, kompetentnego leczenia.
Pytanie odpowiedź
Jaka jest różnica między neuralgią międzyżebrową a osteochondrozą klatki piersiowej?
W rzeczywistości nerwoból międzyżebrowy jest uszkodzeniem nerwów międzyżebrowych, co może komplikować przebieg osteochondrozy. Istnieją dwie główne różnice między tymi procesami patologicznymi. Neuralgia charakteryzuje się napadowym, strzelającym lub palącym bólem, który nasila się nawet przy wdychaniu. Osteochondroza klatki piersiowej bez naruszenia wrażliwych zakończeń nerwowych objawia się tępym, jakby odległym bólem.
Drugą różnicą jest prognoza. Po wyeliminowaniu przyczyny neuralgii międzyżebrowej znika ona bez śladu. Osteochondroza dobrze reaguje na leczenie tylko w początkowych stadiach rozwoju.